Azizime Manivari Şiiri - Emrah Karakoç

Duydum gittiğini gardaş
Döktüm arkandan kanlı yaş
Bize yakışmadı Aziz
Hiç haber etmezmi gardaş

Gözlerim yolunu gözler
Yüreğim hep seni özler
İçime batıyor Aziz
Söylediğim bazı sözler

Doymadım sevmeye seni
Yalnızlığa ittin beni
Hayaller kurmuştuk Aziz
Kavlimiz böyle değildi

Mezarın oldu mabedim
Sana ağlamak ibadetim
İnan sözlerime Aziz
Oldum yokluğunda yetim

Gardaş, yakıyor hasretin
Gardaş, yokluğun çok çetin
Ey sevgili güzel Aziz
Niye çok acele ettin

Karakoç'la oyun olmaz
Gardaşımın yeri dolmaz
Sen bilirdin beni Aziz
Bu can sensiz fazla kalmaz