İştah olmayınca çilingir sofrası da olsa karın doymuyor,
Gönül kırık olunca insanda iştah olmuyor azizim.
Aşkın gölgesi düşmüş kalbe güneş doğmuyor.
Akılın tutulması gönle gölge yapıyor azizim.
Sitemler hep gönülden tutunanlara,
Gözde olanlarla aşık atılmıyor azizim.
Gül bülbülün kendi için yandığını bilir de,
Bülbül gülün kendi için açtığının farkında değil azizim.
Yüreği pak olanlar edep ile hemhal olur da,
Hırs ile seraba koşanlar hep bir hal olur azizim.
Güneş altında yananlar her daim oldum der de,
Alevler içinde köz olanlar piştim diyemez azizim.
Kül poyrazda uçup gider yok olur da,
Fırtınalı havalarda köz yaren olur bize azizim.
Aşina yollarda gezersin de avamla,
Sapa yollarda arar bulamazlar seni azizim.
Gönül dost özlemi çeker her daim vakit züldür,
Dostu ziyaret farzdır kazası olmaz azizim.
Kayıt Tarihi : 15.8.2024 13:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!