Azizim Şiiri - Ceylin Karakaya

Ah içim eriyor, ta içim gidiyor bu hayatta Azizim.
Ne yapmışım, hatam neydi de söküyorlar şuncacık yüreğimi?
Bunca kargaşa ah bir bitiverse
Geri alsam ben de kendimi, ah bir alsam Azizim.

Anlatamıyorum, anlamaya gayreti olmayana anlatamazsın Azizim
Yüreğini bilmek istemeyene, zorla bildiremezsin
Yattığın döşek taş kesilir aniden,
Tıpkı yüreğindeki düğümler gibi Azizim.

Suçlayıcı bakışlar yıllardır, kahverengi namlulardan
Çıkan her kurşun ta yüreğimi deliyor Azizim.
Gizli saklı ellerden savrulan şahsı yakın hançerler
İçime içime saplanıyor Azizim…