Azizim Şiiri - Uğurcan Çınar

Onu bizden alan karbonmonoksit gazı,
O gitti gönlümün derinlerinde oluştu sızı.

Atmayın üstüne toprağı, atmayın azizim,
Narindir benim öğretmenim, üşütür onu ocağın ayazı.

Olmasaydı belki tatil eve erken dönecekti azizim,
Belkide o felaket hiç yaşanmayacaktı arkadaş.

Sana onu anlatayım belki merak etmişsindir azizim,
Ama, benim öğretmenim kelamlara sığmaz ki arkadaş.

Yiğitti, kadının yiğitti mi olur deme azizim yiğitti,
Her kötülüğe göğüs gererdi, mertti o azizim.

Adamdı, adamlığı cinsiyete bağlama azizim,
Erkeklerden bile adamdı, o bir kadındı arkadaş.

Cesurdu, korku nedir bilmezdi azizim,
Biz o yokken korkuyoruz arkadaş.

Öğretmendi, fakat ana baba gibiydi azizim,
Kır çiçekleri anasız-babasız kaldı arkadaş.

Mualimdi, yeni nesil onun eseri olacaktı azizim,
Gençlik ustasız kaldı arkadaş.

Arkasında nice kır çiçekleri var azizim,
Herbirimiz gibi arkadaş.