Azizem 4 Şiiri - Oğuzhan Arıman

Artık buraya kadar
Bundan ötesi ölümdür gülüm
Bundan ötesi cinnete davetiye
Kaldırımlardan akıyor hüzün
Bense ırmaklara bakıyorum
Hava ve kalbim soğuk
Irmak götürüyor buğulu gözlerini
Irmak götürüyor benden bir parça
Yırtılan sulara karışıyor feryadım
Duyuyor musun?
Biliyorum bir daha gurbet yok
Çünkü ellerin yok
Artık bulamıyorum yüzünü resimlerde
Kalbine hicret edemiyorum
Umut yok saatin akrebinde
Bu sevda bana ağır gülüm
Eziliyorum
Gidiyorum kalbim kalsın avuçlarında
Belki bir gün anlarsın
Sevdiğini vatan bilmek ne demek
Ah azizem
İşte böyle yıkılır insan
Böyle süzüldüm acıtan mazgallardan
Her gece rüyama değiyor saçların
Berrak bir merhametle dokunuyorum
Hissediyor musun?
Azizem, ışığım, rengim.