Münzevi bir insanım
Kendinin aslını yitirdiğini görememiş.
Düşlerim ve gerçekler;
Kıvrılarak uçan kağıttan bir uçak.
Usulca uzaklaşıyor.
Bulutlar,
Gelir misiniz adım adım?
tıp tıp ayakucunuza basarak,
Saçlarımdan öpüp ayrılmaya.
Narince, hasta kalbimi uyandırmadan
Güneş,
Isıtır mısın ruhumun karanlığını?
Yavaş yavaş, hissettirmeden.
Gün doğmasın bana
Ben ardımda bırakmadan
Hayatımın hazanını.
Dalgalar,
Öğretir misiniz bana?
Korkusuzca haykırmayı.
Çaresiz vücudumun derinlerinden,
anılarımda bıraktığım,
Ruhumun ezgisini çağırmayı.
Rüzgar,
Götürür müsün sevdiklerime?
Ruhumun menekşesini.
Ama yavaş götür olur mu?
Solmasın.
Kayıt Tarihi : 27.1.2023 18:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)