Yolum sapa sardı, günümden geçip gittin azize
Başımda sara, her bir uvuzumda amansız yara
Öyle bir gittin ki, sanki arzın uçsuz boluklarındasın
Arşa erdi avazım, sana eremedim dünyada azize
Bir kendim, bir de yokluğun yanımda, sensizlikte.
O cilvelerini unutamıyorum, şiddetli öpüşlerini daha
Aklım başımdan giderdi yatakta, ateşli sevişmelerin
Nefesin bütün çiçeklerin kokusundan, bir meltemdi
Kollarımda çırpınışların.. şimdi zehir zeberek bir acı
İçimi kaplıyor durmadan, sensin emim, ilacım azize.
Durup düşünüyorum, hani vardı ya mezarlığın parkı
Sen beni ölmeden gömdün, topraksız cehenneme
Acım ağıtlara zincir oldu, tıkandı ismin bogazıma
Aç kurtlar gibi ulurum öyle, her akşamı aynı yerde
Ay duyar, yıldızlarda, bir tek sen duymazsın azize.
Gün geçmez kanarım sana, açlığım kamçılandıkça
İsyan çığlıklarım yankı yankı, bu sonsuz derinlikte
Durmadan sana varmaya çalışan bir zavallıyım ben
Yolumu kaybetmişim, gerildi de gri perdeler gözüme
Sözünde durmadın, böyle mi görmek emelin azize?
Kayıt Tarihi : 10.7.2013 20:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)