Azize... Şiiri - Serhat Kaya

/çekme üzerimden azize'm
o su parıltısı yürek kanatan bakışlarını../

melek kanadı naifliğinde
bir sızı damıt kalbime
eğer sayarsan beni
ellerinin coğrafyasından kopma bir sahil..

sen, ayrılığın güncesinde
kanayan bir yara değilsin ki,
ya da firakında hasret dağıtılan
seyre dalınmış kar şafağı...

azize'm..
anlat bana hikayesini gözlerinin
nil coşması, kasırga dehşetinden yanma..

beni pedygamberini inkâr eden ben-i israil sanma
ben en sadığıyım İsa sofrasından kalkanların
ve ben kendi gölgesinde ateş yakıp,
kutsal toprak dansı yapan bir kızılderili de değilim
azize'm, ben Musa'ya Harun değil
Muhammed'e bir ebu bekir, ömer olmak isterim..

azize..
sen meryem kutsallığında ağlarsın çam gölgesinde
bense, Yahya yakarışında hissedilen acı
yıldız kayması ânlarda hatırlanan
en nadide duâya sinen gözyaşı
ben toprakla büyürüm, toprağında büyürüm ruhumun..
alnıma sarkaç olacak güneşe tapınmam
beni yaratan Rabbimi bilirim bir...

/parmak uçlarını ayalarında gezdir izlerimin
sanma beni azize'm
ellerinin coğrafyasından kopma bir kent! ../