Aziz yarim; İstanbul....
Yüreğim de kopan büyük fırtına.
Ve sensiz geçirdiğim, her güne olan isyanım.
Bir gül idin nazarım da;
Henüz koparılmamış, koklanmamış.
Boran vurdu sevdama...
Ayaza çaldı koparmaya kıyamadığım son gül.. İstanbul.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
