O baştan sona kadar yaşadı
Bir saniye bile ziyanı yok
Onu ne ölüm fetvaları
Ne idam fermanları
Nede Allah, Allah sesleri
Onu ancak o öldüre bilirdi
Öyle de yaptı.
Yani seksen yaşında bir adam
Yatağından salona
Salondan da bahçeye kadar
İki kişide kolunda
Şöyle bir on yıl daha
Ama rezilce
O seksen yılına yaraşır bir şekilde
On yıl önce öldü
N e s i n c e...
07 Temmuz 95 Saat 10.00 Ankara (Bilkent)
Murat DemirciKayıt Tarihi : 29.11.2006 10:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Şiir sayfanızdan hüzünler, yükledim yürek heybeme.
Aziz usta ile AKM de bir masada, 'böyle gelmiş böyle gider-i' sohbet ederdik.
Bir baktım, Madımak olayları...
Bir baktım, Çatalca'da bir sevgi yumağı...
Ve bir gördüm ki, aramızdan ayrılmış sessizce:(((
Özlem ve yas sürekli gönlümüzde...
Nurlarda ve huzurla yatsın...
Şiir demlenmiş, şiir tadındaydı...
Emeğinize teşekkürler şairim.
Susmasın kaleminiz.
Selam ve sevgilerimle
Emine PİŞİREN/Akçay
Sonsuzluğa gidiyorum
Orda dinleneceğim gönlümce
Yaşarken hiç mi hiç dinlenemediğim
Kalemim yine elimde
Kağıtlarım da önümde
Son uykusunda düşecek başım
Sağlığımda hiç eğmediğim
AZİZ NESİN
Böyle bir insandı Sevgili Aziz NESİN..Madımak oteli yandığında merdivenlerden tartaklanarak indirilirken bile bir kez başını yere eğip aman dilemedi kimseden ne öncesinde ne sonrasında...
Kutlarım sizi ve kaleminizi.
Sevgilerimle
TÜM YORUMLAR (4)