Aziz'misin sen nesin,çakal'mıyım ben neyim

Elinde kalan son şeyi de vermemek için direniyordu
Ter içinde uyandı,uzandı paket boştu
Hızla giyindi çıktı
Sokağın ortasında tebeşir kutularda
Çocuklar seke sek oynuyordu
Aptal,aptal,aptal.....Hoop aptal...

Gözü trafik ışıklarına takıldı
Üstte aptal,ortada aptal,Altta aptal
Renk körüydü nasıl olsa ; fark etmezdi
Bir fırsatını bulur ; geçerdi karşıya
Karşıya geçti...

Derken yağmur başlamaz mı
Giderek irileşti damlalar
Apt,apta,aptal,aptal,aptal,aptaal,aptaaaa-al
Islanmanın da alemi yoktu,hızlıca geri döndü
Çocuklar çoktan sıvışmıştı evlerine Siliyordu yağmur tebeşir dörtgenleri
Açıl susam açıl demeden,açılıverdi demir kapı
Besbelli;gelen gidene meraklı yada merhametli biri
İnsaniyet namına,basıvermişti otomatiğe

Hızla merdivenleri çıktı,kendini buyur etti içeri
Trafik ışıklarına aldırmamış,eh fazla da ıslanmamıştı
Gururla baktı
Hayret nasıl olupta ,daha önce görememişti
Portmantonun ortasındaki aynada

Kocaman bir APTAL yazıyordu
İnsandı nasıl olsa,bir gün gelir silerdi...

AZ izmisin sen NESİN, ÇAK almıyım ben Neyim