Aziz Milletim Şiiri - Mustafa Zincirkiran

Vatan derse hemen nefesler durur
Mal mülk feda bütün varına kadar.
Bu hasleti bana veriyor gurur
Can vermeye hazır yarına kadar.

Üç kıta bizimdi kanla almıştık
Savaşlarda mehter marşı çalmıştık
Moral gücü ile korku salmıştık
Kahramandı ordum erine kadar.

Âşıklar sazıyla vatanı söyler
Bu duyguyla coşar şehirler köyler
Coşku galip gelir Türk neler eyler
Hacısı, hocası, pirine kadar.

Edirne’den Kars’a bu vatan bizim
Dağ tepe göl nehir, bak dizim dizim
Boğazda manzara sanki bir çizim
Ordan Haydarpaşa Garına kadar.

Vatan, ayşe-fatma aşkından başka
Her Türk er geç düşer böyle bir aşka
Aşkına sadıktır demez ki keşke
Gönlünde tutuşan har’ına kadar

Dicle Fırat benim, Seyhan Ceyhan’ım
Karanfil Lale gül, nergis reyhanım
Ahmet’im Mehmet’im Âsaf Ayhan’ım
Aslı, Arzu, Zühre, Şirine kadar.

Kendi öz yurdunda hayat ne güzel
Evlerdeki huzur özel mi özel
Mahmurluğu bırak ve hemen düzel
Dökmeli son damla terine kadar.

Birlik dirlik için hoşgörü gerek
Her türlü haine göğsümüz gerek
Bu vatan uğruna canları verek
Canlar feda hücre zarına kadar.

Önce Müslüman'ım Türk’üm diyenler
Vatan ekmeğini daim yiyenler
Gitsinler, hainken hüküm giyenler
Cehennemin en dip yerine kadar.

Behlül düşün vatan nasıl kuruldu
Tefekkür ederken zihin yoruldu
Barış oldu bazen ülke duruldu
Duadadır dede, toruna kadar

22.12.2019