Azîz İstanbul Şiiri - Halil Gökçek

Yine sönük bak sokak lambaları
Her yer zindan gibi karanlık
Al işte bugün de akşam oldu
Küstü bana bu denizin martıları
Ne yapsam olmuyor gelmiyorlar
Elimde ki simiti verdim yemiyorlar
Oysa ki böyle miydi İstanbul martıları
Yeri göğü inletirdi bağırınca çığlıkları
Gidiyorum senden küstüm Üsküdar
Karşı tarafta bambaşka bir bahar
Kapışınca ekmeği güzel sesli martılar
Eskisi gibi inletiyor her yeri çığlıkları
İşte burası güzel şehir cıvıldaşıyor kuşları
Öylesine güzelsin ki yayılıyor her köşeye
Uçsuz bucaksız buram buram tarih kokusu
Sende seni çok seviyorum Aziz İstanbul
Sana bu akşam geldim Eyüp sendeyim gitmeyeceğim
Söndürdüm elimde ki mumu feneri
Gidecek yerim yok senden başka
Umurumda bile değil yanmasa da sokağın lambası
Susarsam eğer köşede çalışıyor
Bak Piyer lotinin itfaiyeci tulumbası
Sende sevgiliye hasret olmayı özledim.
Kafam karıştı sahibi bana mektup var mıydı
Az ötede bank üzerinde el ele gözgöze bakışan sevdalılar
Görüyorum ne güzel kuşlar gibi bakışıyorlar
Sende sevdalanmayı özledim Aziz İstanbul