Aziz İstanbul Şiiri - A. Yüksel Şanlıer

Derler ki, yedi tepe istanbul,
Ve de çok güzel,
neresi yedi tepe,
olmuş her yeri yüzbir tepe,
koşmuş da gelmiş insanlar,
taşı toprağı, altınmış diye,
kimi uzun, kimi tombul,
olmuş İstanbul, yüzbir tepe.

Kalmamış, eski boğazın güzelliği,
Kaybolmuş!
yeşil kıyılarının özelliği,
hani nerde, o boğaz kıyısının sessizliği,
hıncahınç insan dolmuş,
koşturup gelmiş kim varsa,çoluk çocuk,
bağrı yanık, Anadolu’mdan.

Süzülerek geçmez olmuş boğazlardan,
artk o eski şen şakrak gemiler,
dolmuş boğazlara marmaraya
büyüklü küçüklü gemiler,
gökdelenlerden görünmez olmuş,
o güzelim camiler,
tankerler geçmekte artık boğazdan
mazot tehlike yüklü.

eskisi gibi, leziz değil,
Eminönündeki
köprü altındaki ekmek arası balıkları
çoğalmış Fatih’de eli tesbikli yeşil sarıklıları,
dolaşır çarşılarda, caddelerde,
giydiğini dinine uygun gören,modern sanan,
afkanistan’a iran’a özenen,
kara, çarşaflıları.