Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
"Hayatın bir durağında öylece durur,
Bir inşirah okursun tertil ile bir inşirah….
Büyüyen pişmanlıklar gözyaşlarını kavururken
Ruhumuza dokundu mısralarınız, özellikle burası.
Şiir için teşekkür ediyorum.
Tüylerim diken diken oldu Muhammed ağabey. Şiirle kal e mi?
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta