Aziz İle Şiiri - Muhammed Mehmet Gül

AZİZ İLE...

Sırra kadem basan bir çocukluğu
Sararan takvimler arasında kovalarken

Çok geç anladım tarihin değiştiğini

Eski bir gramofonun dokunduğu taş plaklardan
Yüreğim ağzımda eski türküler dinlerdim
Salaş sokakların girdabında kıyıya vururken

İnsan hatırasıyla yaşar azizim
Ciğerlerine doldurduğu hür nefesiyle

Bitimsiz kâbusların kol gezdiği uğursuz düşleri
Çekiçle örs arasında döverken

Hovardaca harcamışım gençliğimi

Sakallarım kırçıl ,başım ellerimin arasında şimdi
Binbir hıçkırık düğümlenir boğazımda
Unutulmuş şiirler kâkülünü savururken

Say ki kırk yılın yol yorgunuyum azizim
Kulaklarımda çınlayan geçmişin ayak sesiyle

Umutsuz yarışlarda mahmuzlar gibi atın böğrünü
Ruhum coşarken hayallerimin ardı sıra

Ayağım sürçer, gözlerimin takıldığı dizelerde

Hayatın bir durağında öylece durur,
Bir inşirah okursun tertil ile bir inşirah….
Büyüyen pişmanlıklar gözyaşlarını kavururken

Ve vazgeçersin vazgeçmekten azizim
İtersen ömrünün bakiyesini elinin tersiyle

Muhammed Mehmet GÜL