Aziz'e Şiiri - Emrah Karakoç

Bakma şimdi yüzümün güldüğüne
Bende yıldırımlar çaktı AZİZ'İM
Sevgiyi yaşarım gücüm yettiğince
Zalimler yoluma çıktı AZİZ'İM

Ne ümit besledim ne hayal kurdum
Ne bir sevgi buldum ne vefa buldum
Sevgi denizinde yittim, kayboldum
Hainler rotamı yaktı AZİZ'İM

Mutluluk karşımda duruyor sandım
Güzellik peşimden geliyor sandım
Her hayalde kaybetmekten usandım
Dert bana kafayı taktı AZİZ'İM

Sevgi vardı önce, muhabbet vardı
İnsan, insanlara güven duyardı
Bu can her gördüğün adam sayardı
Eskiden namussuz yoktu AZİZ'İM

Yalanı bilmezdik doğruluk rehber
En büyük servetti alnımızda ter
Bugünkü halimiz beterden beter
Düzenbazlık belim büktü AZİZ'İM

İnsanlar sözünün peşine düşmez
Derdini dinleyip senle bölüşmez
Mutlu olduğunda durup gülüşmez
Bu arzuhal beni yıktı AZİZ'İM

Ağlasam hasretle dolaşsam sersem
Bu gönlü çıkarıp yoluna sersem
sen yaşaman için canımı versem
Duyanlar derler ki; haktı AZİZ'İM