Aziz'e Mektup Şiiri - Ali Rami Karaca

Ah azizim, ergonomik koltuklarda çürüyoruz, çürüyüp gram gram ölüyoruz. Bizi lök gibi süngere çökerten, süngeri bizde, bizi süngerde eskiten, seni beni tel tel öldüren, bu kentliliktir azizim bu burjuvazi.

Bırak dağınık kalsın toparlanması gereken ne varsa, tez elden kıralım dümeni azizim. Vedalaşmadan terk edelim uzaklaşalım. Buldozerler gelmeden, ruhumuza müteahhitler kat karşılığı çöreklenmeden, parmaklarımızdan uğur böceklerinin havalanacağı yeşillere göçelim. Hangi dağda çobanı yakan bir ateş varsa söndürelim. Hangi dağda ateş yakan bir çoban varsa alnından öpelim. Çoban çeşmelerini şenlendirelim.

Ah azizim kent, ateşten gömlek. Kentlerde açılmış, pandoranın kutusu, her muhit burada bir gayya kuyusu.

Kent, kan ağlayanların kanına ekmek doğrandığı, feleğin sillesini yiyenlerin dilinden düşmeyen feveranı. Yerden göğe kadar hapçıların rantçıların,talancıların cirit attığı ,meskun mahaller kumkuması.

Ah azizim kentte meyveler yasak, yakınlar burada çok uzak. Baksak miyobuzdur, bakmasak astigmat.

Kurban olduğum umutlusundur bilirim ama kentlerde umut; işkenceyi uzatan beyhude bir bekleyiştir azizim.

Ah azizim elma dalından uzağa düşer mi, betonda açan çiçek yeşerir mi ? Memlekete dönelim azizim, yeşillere dönelim. Orada her lahza bir mevsimdir, her mevsim bir letafettir ,yar gibidir; yar ise toprak gibidir, münbittir. Selvidir, nergistir, güldür, sünbüldür, fidan boyludur, kızması,darılması,gücenmesi yoktur,orada yar leylidir yar loyludur.

Ah azizim orada havalar mahvetmez bizi, ama bir bahar geldi mi ; kan fazlaca hücum eder vücuda, o vakit sığamayız ya kabımıza, geceden ayın tozunu sürüp gözlerimize, dağlara vururuz kendimizi. Bir baş soğan kırarız, masmavi bir baygınlık kanat çırpar gözümüzün önünde. Bir köz dumanı, bakır çaydanlık, bir bardak isli çay sarhoş eder bizi.

Ah azizim, orada yağmur yağar toprağın kokusu yükselir , yükseldikçe hatırımıza ölüm gelir. Ölüm bize tertemiz gelir. Haktan niyaz eder huzurla bekleriz. Orada ağır ağır ölmeyiz azizim, vaktimiz gelir, telaşsız, aheste uçar can kuşumuz, dip diri göçeriz..