Mavi şapkalı dolmuşlarla mavi tekerlekli sedyeye varmıştı esmer iriyarı sol bacağı aksak adam.
Mavi gökyüzünü seyretti sonra tüm öğleden sonrasında.Mavi mavi muşambalara oturtmuşlardı.Her yerini tıraş etmişlerdi,bıyıklarını bile..Siyah kalın camlı kapıdan geçecekti çok az bir vakit sonra.
Beyaz ışıkların aydınlattığı masaya yatırılacak,kasığından kalbine kadar vücuduna girilecekti.
Az panikli sağduyulu,korkulu bir bekleyişin içine girmişti.
Mavi gözlerini düşündü karısının.Çocuklarının…Annesinin..
Mavi gökyüzü buğulandı,ıslandı..
“Mavi şapkalı dolmuşa binip gidicem buradan” dedi,içinden.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
