Aziz'e Şiiri - Selçuk Şahin

Mavi şapkalı dolmuşlarla mavi tekerlekli sedyeye varmıştı esmer iriyarı sol bacağı aksak adam.
Mavi gökyüzünü seyretti sonra tüm öğleden sonrasında.Mavi mavi muşambalara oturtmuşlardı.Her yerini tıraş etmişlerdi,bıyıklarını bile..Siyah kalın camlı kapıdan geçecekti çok az bir vakit sonra.
Beyaz ışıkların aydınlattığı masaya yatırılacak,kasığından kalbine kadar vücuduna girilecekti.
Az panikli sağduyulu,korkulu bir bekleyişin içine girmişti.
Mavi gözlerini düşündü karısının.Çocuklarının…Annesinin..
Mavi gökyüzü buğulandı,ıslandı..
“Mavi şapkalı dolmuşa binip gidicem buradan” dedi,içinden.
Türkiye’de ilk defa ona yapılacaktı bu ameliyat.Kalbi açmadan,kasığından aort damarının genişleyen yerine suni damar yerleştirilecekti.Doktoruna güveniyordu.Dört günde taburcu ederim seni demişti.

Telaşlı acı bir bekleyişti bu.Umutluydular.Kantinde saat dokuz olmuştu,yarım saat önce almışlardı onu..

Bitti bu iş.Artık ne yaparım ben rakı sofralarında,bira taburelerinde? Mavi şapkalı dolmuş gelecek iki güne..
Mavi gözlülerim sarılacak sabah ellerime.
Anam..ellerimi bırakmadın ya yüreğimi kurcalarken doktorlar.. Babam..Hoşçakalın..