Daha köydeki evinizde ağırlayacaktın beni
Uludağ’ın buzul göllerine çıkacaktık birlikte
Sonra Balkan şehirlerini gezecektik hani
Tek başına bu yolculuk şimdi nereye?
Dostları yarı yolda koymak var mı kitapta?
Reva mıdır şimdi bize özletmek kendini?
Nasıl mutlu olacağız ki senden sonra?
Tarifsiz hüzünlere boğdun sevenlerini
Demek ki sarılamayacağız bir daha sana
Hissedemeyeceğiz dost ellerinin sıcaklığını
Duyamayacağız sesini, göremeyeceğiz gözlerini
Ve dinleyemeyeceğiz senin o değerli fikirlerini
Yunus Emre gibiydin gönüller yapmaya gelen
Sevelim sevilelim kimseye kalmaz dünya diyen
Kutup yıldızımızdın karanlıklarda ışıldayan
Olduğu gibi görünen ve göründüğü gibi olan
İyiler çok yaşamaz diyenler haklıymış meğer
Yitip gittin aramızdan daha en verimli çağında
Artık yoldaşın olmuştur gökyüzünde melekler
Nasıl güzel karşılamıştır seni cennetteki Peygamber…
Kayıt Tarihi : 1.8.2022 21:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!