Saçların, rüzgarlar da savrula dursun
Bense, volkanlar da yanıp kavrulayım
Gözlerin, denizler de yaşayan yosun
Bense, akıntılar da sana sarılayım
Sararıp solsa da başaklar buğdaylar
Aynalara bakamam ben
Zehir akar yüzümden
İğrenirim kendimden
Zaman geçiyor, artık Allah desen
23-08-1999
Kıyamam, senin bir damla gözyaşına
Vur hançeri kalbime, kanlar benden aksın
Kıyamam, o güzel gözlerine bakmaya
Çekme gözlerini benden, ateşi kalbimi yaksın
Sönmeyen bir ateşle, bedenim çağlar durur
Mutlu sonla bitmeyen hikayeler
Hiç kavuşamamış sevdiğine, sevenler
Dillere destan olmuş bu sevgiler
Gerçek sevgi kavuşamamakmış meğer
Leyla Mecnununu; Mecnun Leylasını bulamadı
Ölü evine toplanmış insanlar
Bu evden bir can gitti
Her yerde sızlamalar, ağlamalar
Bu evden bir can gitti
Başlar eğik, gözler yerde
Ölüm göz kırptı, bakmadı gençliğime
Her fani yaşayacak deyip, güldü yüzüme
Zamansızmıydı bu haber, yoksa zamanlı mı?
Buğün olmaz desem, elde senet var mı?
Ölümü kıskandıran uykulu gözlerde
Kan-çanak bakışlarla uyansam
Karanlık geçmiş silinip gözlerde
Aziz dirilişe yeniden uyansam
Fikir çilesinin dipsiz kuyusunda
Yanlızlığı siğarama sarıp, nefes nefes çektim
Hasretliği kalbime saplayıp, ılık ılık kanattım
Vurgun yemiş beynime, umutsuzluğu ektim
Herşeyi içime atıp, kendi dünyamı kararttım
Rüyalar görmez oldum, hep karabasanlı geceler
Gide gide son durağa geldim
Artık geriye dönmek, zor gelir
Dikenli yollarda, bin parçamı verdim
Yaralı bedenim sızlar, kan gelir
Pusu kurulmuş, yollarım kapalı
Bir güzel sevemedim gönülden
Zevk alamıyorum artık hiçbir şeyden
Yad edecek gün yok geçmişden
Sevmenin zamanı, geldi de geçiyor.
Onu düşünüpte uyuyamamak isterdim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!