Aziz Bir Rüya Şiiri - Necdet Karasevda

- mezopotamya yusuflarına…-

ey züleyha
ey çölün sinesindeki esmer fırtına
ey geniş salonlardaki yalın ve yalnız güzellik
ey kendini kendinden kıskanan
rüzgar kanatlı kısrak
ey vurgun yüreğinin tutsağı
ey züleyha
ey mısrın siyah güneşi
ey nilin kabaran yüreği
ey karagözlü inci züleyha

dün gece
sen gömülüyken gecenin gizemine
herhangi bir zindanında ülkemin
yırtık gömlekli
bir yusuf düştü
gece karası kafa tasımın içinden

nil’e kavuştu yusuf
yusuf aziz bir rüya oldu
yanan yanakların
gözyaşı kıvrımlarında

kıtlık yaşadı fırat
yedi bin sene
tigris kan ağladı
dembedem soldu cızir
soldu botan
soldu Mezopotamya
nil ağladı
ürperdi tuna
kirpiklerimde boynu ilmikli
nice yüzbin yusuf sallandı züleyha

ey züleyha
ey ayakları halhallı
ey parmaklı kınalı
ey burnu hızmalı çöl çiçeği
ey züleyha

dün gece
mısır ve nil ve zindan
ve sen züleyha
ve sen ateşin kızı
ve sen mısrın bahtsızı
derin uykudayken
göğe ulaştı
yakub’un feryad ve figanları
darda mütebessim bir mansur vardı
ve bir de
binlerce yusuf züleyha

ah züleyha
ey züleyha
tükenmedi yusuf’un
gözlerindeki mavi rüya
ey züleyha
kanatlanınca yüreğinden
yedi yusuftutan kuşu
ellerinle dokun gökyüzüne
dokun yüreğine yusuf’un
maviyi anla
en güzelden
en güzel rüyayı dinle
boğul maviliğinde yusuf’un züleyha

ah züleyha
ey züleyha
duy bahar tadındaki gülüşlerini / gazellerini yusufun

yusuf ne zindanda
ne darda
ne semada züleyha
yokla yüreğini
bak yusuf orada
orada yusuf
yusuflar orada züleyha