Gönlümden gelen sessin
Gül ey gül yüzlü konçuy
Hüsnünle bir prensessin
Gül ey gül yüzlü konçuy
Her an hayalimde sen
İlham perilerim, kaçıp gittiler
Bana bir pencere, açıp gittiler
En güzel şiirleri, saçıp gittiler
Ne yapsam ne yazsam, bilemiyorum
Adını dünyamdan, silemiyorum
Bu dünya fanidir, ebedi deme
Helal mal kafidir, haramsa yeme
O ne güzel vekil, gayrısı neme
Rab'den başkasına, gözüm tok gönül
Bir lokma bir hırka, fazlası zarar
Gören yokmuş gibi, nefsine uydun
Hatalar yapmakla, ne kazandın ki
Meleği boşverip, şeytanı duydun
Günaha girmekle, ne kazandın ki
Binlerce kez döndün, tövbeler ettin
Satırlarla arama, girdi kara kediler
Bir hevesle yazarken, anlamsız bu dediler
İç dünyamı bilmezler, edemem aşikare
Yazdığım her bir satır, gizlice mektup yare
Mührü benim elimde, her isteyen açamaz
Ş'irler anlam bulur, sana bakınca
Dünya'daki diğer, her şey yok olur
Gözünden bir bakış, beni yakınca
Saplanır göğsüme, o an ok olur
Anladım yeniden, uzak kalınca
Yalnızlık gece gibi, oturdu sol yanımda
Ve ruhuma işlemiş, geziniyor kanımda
Ben yalnız bir dilberi, düşlerken her anımda
Unutulmuş anladım, ben de adım sanım da
Ey gönül padişahım, sitarem afitabım
Tefekkür et nedir bu, seyyiatın esbabı
Yitirme sevabı
Azazil bir yılanmış, pek değişti esvabı
Buldu açık babı
Sen iblis olma onun, duyuldu bir gün âhı
Yine mel'ul bulutlar, hasretinden ağlıyor
Ben nasıl yırtayım ki, şu sensizlik ağını
Kanatsız melek olman, tüm semayı dağlıyor
Bu kan karşılaştırmış, göklerin şafağını
Bize zaman engeldi, mesafeler yalanmış
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!