Siyahlar yansın aklar düşsün
En büyük ateş içinde yansın
Dil utansın
Yar ağlasın
Ölüler bile sevine bilir artık
Ne yası kaldı bu hicranın nede viranı
Karanlıkta kendisini bulmasıdır zaferi
Devrimin diğer adıdır mücadele etmek
Kuşları uçurmak için ne gerek bahara
Papatyaları toplamak için ne gerek güneşe
Küstahlara gıybet düştü
Ana rahmine viran düştü
Kasırgalar kuptu gök yüzü yere kondu
Kıyamete elçi gönderildi yüreklere hiçran düştü
Çehreye kan bulaştı göyse nefret kondu...
Sınırlara sırlar sızdı,mültefike ihanet-i darbe düştü
Karanlığı delen bir umudum vardı
Yasaklanmış dağlarım da yeşeren
Göz yaşlarımla suladığım umudlarım vardı
Bir bir ötelenmiş hayallerim,boynu kırılmış amaçlarım vardı
Mücadelem vardı bu acımasız hayata karşı
Hatta zaferlerim…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!