Âziz Allah Şiiri - Semih Çar

sessizlik solmuş gömleğimde uyandım bugün
elim, sensizlik rüyasında sonbahar
ve üşümüş adımlarım, yağmamış yeryüzüne
kiremitlerle konuşmayınca su taneleri
oluklardan akacak kırklara karışmamışım
çiçeklere hüzün, ağaçlara keder, mavilere gri
kelimeler değişse de ben aynı kalmışım

alışmışım bütün aynalara
kendini görmeyen gözlerden
hicret etmişim yalnızlığın yalın haline
gözyaşı ülkesi icat ettiğimden bu yana
harflerime yaslamışım sırtımı
duvarlara rutubet, odama koku, tavana gözlerim
gördüklerim yeşillense de ben çürüyüp kalmışım

dermanına imge aramışım gönlümün
yollarda gördüğüm taşları içine atmaktan
cadde cadde, sokak sokak, merhamet aramışım
senin ülkende kanadı sarılan kuşlarla
ibrahim'den öğrenmişim batıp gidenleri
uzaklara kuşlar, baltalara putlar, ateşlere karıncalar
âziz Allah...