Azizler azizi,
Yur paklar bedenimizi.
Ellerimizden tutar, susar sıcaklar.
Bizi beş vakit yoklar,
Genzimizdeki sızı.
Kirli paslı demeden,
Şefkat ile kucaklar.
Sesi,
Ruha beste olur Çağlayanda,
Çağıl çağıl.
Akar gider derecikte şırıl şırıl.
Bazen şadırvanda duadır,
Kurnada temizlik türküsü.
Sona erdiğinde ömür,
Teneşirde mevtanın süsüdür hazırlar ukbaya.
Serinliktir dudaklarda,
Yanarken bağırlar.
İkramıdır,
Parmaklarından en sevgilinin,
Damaklar kuruduğunda,
Azizler azizi.
Gönülsüzdür,
Kah yerlerde akar,
Alır ödülünü mevladan,
Semaya çıkar.
Salıncağıdır bulutlar,
Arar yana yana susuzlar.
Bulutlar ağlar.
Cihanı paklar,canları sular,
Azizler azizi.
Ankara,09.06.2008 İ.K
Kayıt Tarihi : 9.6.2008 20:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu su ile insanın hikâyesidir. Daha ziyade insanın hikâyesi aslında. Çünkü insan susuz.yapamaz. Su insansız da olabilir. Doğumundan itibaren insan suya bağımlıdır. Ama su zararlı bir alışkanlık değildir, hayattır, temizliktir, medeniyettir. Dünya var olduğundan bu yana tarihe geçen cümle medeniyetler su havzalarına kurulmuştur yahut su yolları inşa edilerek kilometrelerce uzaklıktan su getirilmiştir. Ankara,09.06.2008 i.k
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!