Azıtmasın Kefere... Şiiri - Mehmet Şahan

Vatanımı sevmeyen havasın solumasın,
Kes nefesin hainin, azıtmasın kefere!
Bozkurdumun yurdunda çakallar ulumasın,
Ver dersini hainin, azıtmasın kefere!

Mehmetçiğim yürürken gelsin ayak sesleri,
Çakal dağda ölürken koksun köpek leşleri…
Hamileri seyretsin, görsün kahpe eşleri
Vur hepsini hainin, azıtmasın kefere!

Paçavralar astırma, harap olsun dünyası
Toprağıma bastırma başlamasın hülyası!
Yatağında yatırma yarım kalsın rüyası,
Kıs sesini hainin, azıtmasın kefere!

Kuzu olmuş meliyor siyasi uzantısı,
Aldatmasın hainin riyası, yaşantısı!
Temizlensin vatanım, kalmasın kırıntısı
Çek ipini hainin, azıtmasın kefere!

Nefretini ona kus, merhameti mazluma
Kır zinciri, yaşatma; vahameti nazlıma…
Göz ucuyla baktırma namahreme, gizlime
Bük boynunu hainin, azıtmasın kefere!

Şahan der ki Mehmed’im tüm izleri kazılsın,
Öyle yaz ki destanı, tarih baştan yazılsın!
Dostun olan sevinsin, düşmanların üzülsün
Kaz sinini hainin, azıtmasın kefere!