Azınlık... Şiiri - Fahri Fıratoğlu

Şehir ışıltılı ve uğultulu
bir film arası
nice sınavlardan çıktı
başarılı olmak putu
meydana sinmiş
kötümser kuş tünegi...

okumak faslı
yaşamak faslı
ve aldanmak faslı
kırmızı döşek
düş ikliminin kıyamı...

yolculuk aşina
yol aşina
tanıdık maceralarda
insan bile aşina
düzenin içindeki kaos
bir damla misali
yabancı olmalı insan
kendine bile...

derisi yok herşeyin
lağım suları ve çöplükler
kirletilen ve tüketilen
eksiltilir birşeyler
artar mı eksilten!

meydanında şehrin
rezilce sarılmış parkama
sokak kedileri ve köpeklerle
sohbet etmekteyim
ve sabahın ilk ışığını
sokaktakilerle beklemekteyim

oysa bir evim var benim
sıcak odam, yatağım
dolu bir dolabım var
çayım, kahvem
ve temzilenen bir ofisim
önüme gelen evraklar
ve kurabiyeleri beş çayının
oysa ben sokağa ait değilim

neden mi burdayım?

burdayım çünkü bir parçam burda kaldı benim...
bir parçam kimsesiz
bir parçamı ne yapsanız adam edemezsiniz
bir parçam başarılarından değil daha adamlığından alır gücünü
neden mi burdayım?
cevabı vicdanlarınızda saklı...

düş-tün, düşten avaze düş-tüm
ar dılında gecenin kalemin kiri
sayfanın alın yazısı
bir ışk, ışık ki 'nur'
aydınlatır şu kandilden berrak yüreği...

İstanbul 24.11.2010