Azın Çoğu'dur Dua - Garip Çoban

Kimse bilmez, Aşk nedir?..
Gelecek için değil.
Bir yolculuk gidenle.
Ve o saatteki gülüş.
Hatırlarsın, biraz gerçek, biraz düş.
Eğer bu size göre değilse.
Sevmek için kendinden başkasına baş vurma!..
Mesela, aya namzet.

Aşk, Terazinin bir gözüne saygı duyduğum.
Bir gözüne sevgi koyduğum.
Değer verdiğim kişiler için öldüğüm.
Şimdi sezinliyorum hayatı.
Acı veriyor, ruhumu sıkıyor.
Beni seven herkesin yıldönümüdür yalnızlık.
Aşka inanmak gerek.

Kafamın içindekilerin hepsini nasıl anlatmalı sana?..
Engel olan alınyazısına lanet edenler arasında.
Şems vakti yalnızlık içinde gönül.
Neden henüz bana bir satır bile aşk yazmadığını soruyorum duada.
Sonunda yola çıktık.
Ertesi gün bayram olduğunda.
Bildiklerimden hala bir kaçı bilmece.

Senin sadık kulundur aşk.
Ve şimdi iyi geceler ki aşkta bu da v/ar'dır.
Bugün dinlenmek için hiç bir fırsat bulamadan.
Seni seviyorum demekten.
Kendimden yeterince söz ettim.
Bugün daha ne olmuştu?..
Şimdi, kendime geldim
Ve yaşamdan öğrendiğim bir aşkla.
Bir an sana kızmışsam, mevsimimsin.
Haa evet!..
Bugün daha ne olmuştu?..
Sonunda yola çıktık, Aşk ola!..

Hepimiz bir arada, aynı barakada.
Dünya denen yalnızlıkta üst üste yaşıyorduk.
Kırık dökük, kullanılmaz olsada duygular.
Ve çoktan yıkılmaya mahkum tahta bir bina insan düşün.
İçinde yazın boğuluyor, kışın buz kesiliyorduk.
Susuşun beni üzdüğü v/akitte.
Sana dua ettiğime teşekkür ederim aşk.

Neden!..
Büyük bağların koptuğunu hissediyorsunuz ki?..
Kopan nedir?..
Sizin bağlarınız, kopmayan cinstendir!..
Bende inanmıştım.
Bu yalnızlığın altını çizmeliyiz.
Sevginiz sonsuza dektir!..
Her zaman bu böyle olmuştur.
Aşıklar için hayatın hepsi bu!..

Ve beni sarsan aklımı aşkla karıştıran da, bu oldu işte!..
Tutulunca gönül dilim inandım.
Her şey bitti!..
Tek şey kaldı geride, sevgi için.
Ve çocuklar gibi olun.
Çocuklar inanırlar!..
Rüzgarı hissetmek için koşmaya.

Sen hangisisin: arayan mı, bulan mı, kaybeden mi?..
Meğer bir düşün hayaliymiş aradığım.
Gitmekti benim payıma düşen.
Yaz'ı olmayan kış'lardayım.
Tek soruya sınırsız cevaplar verenlerdenim.
Kendi tanımları arasında doğasını anlamıyor insan.

Kuraklık vurmuş insana, sevgi artık az bulunuyor.
Duaya sahip kalbi olanlar için.
Hayattaki yerini belirlemek için ipucu veriyor.
Hayat hepimiz için zorlaşıyor sevgisiz.

Çok özel birşey yaratıyor gece.
Sahne hazır, sorun şu uykudaki bunu görebilir mi?..
Duayı uzatmanın zamanı geldi.
Dayanma gücü olanlara hayranlar yaratır. Bir saklambaç oyunu olan ilişkilerde.
Cevap yerin altında hemde ustaca.
Akıllara durgunluk verircesine.
Bizim sokağın çocukları, demetle bir çiçek.

Efkar tepesi gönülde şems vakti.
Ekmeğimi kazanırken gerçekleşen Emel'im.
Hakiki insanın hikayesi, Ferhat ile Şirin gibi.
Gün doğarken her insan ne bilmeli.
Her kalbin bir köşesinde dua turnaları.
Karanlıkları aydınlatanlar el çekmiyor diriler mezarlığından.
(Y.ed)