Azim Güneyce Şiirleri - Şair Azim Güneyce

Yine özlem, yine kasvet
Bitmeyecek bu sıkıntı, hasret
Sıra dağlara baktıkça, uçmak
Konmak ve seni görmek

Nerede ve nasıl olduğunu

Allah, yarattı gönderdi, dünyaya Sahipsiz miyiz sandın ah şaşkın budala, Kalpleri sevgi ve kin ile dolmuşsa Sana yakışır olanı ayıkla Ellerimi açarken semaya Yalvarırken ulu mevla’ya Melekler sıra sıra peşin sıra Sen şeytan olanları ayıkla Ne gelirse, takılırsa ayağa Vardır onda bir hikmet insana Dost, düşman dolmuşsa etrafa Sen sana uyanı ayıkla Ağlasanda, üzülsende olsanda perişan Yazılan yazıyı silmeye çalışsanda Mutlulık ve mutsuzluk içerisinde olsan da Sen sana uyanı ayıkla Bebitzum Azim

Ne kadar tövbe etsem de zalim gönül İsmini duyduğunda titrer dudaklarım Düşlerime girme desem inanma Kirpiklerim ok olsa da engel Sen her gece yine gel rüyama Rüyalarımda dokunurken tenime Ellerin kilitlenirken ellerime, Yanakların yanaklarımda, dudaklar bir bütün, Öpme desem, uzaklaşsam inanma Sen her gece yine gel rüyama Bebitzum Azim

Many years passed after you,
I had many false loves,
I always remember you
like the songs never forgotten

the lights in your eyes

You are an anemone living in the hills
Im the bee looking for you
You are the white cloud like cotton
Im the one full of rain.

your face, reminds me the one in the past

Çocuklukta, bir kedi yuvrusu gibi sevecen
Tay gibi bir saniye yerinde durmayan
Yavru aslan gibi beslenmeyi bekleyen
Enik gibi sağa sola yalpalanan

Büyüdükçe, kurt gibi parçalayan

In the heaven are angels
flying around like butterflies
On the earth is one
smiling around like opened rose

I know, anyone farther looking for me
Seeing me in her dreams, excited
After waking up, looking herself in the mirror
Seeing my shadow in there as I did.

Tears running down, distress in her hearth

Rose in my life
Walking among the rose plants
To feel your smell on the rose buds
Watching the faces of the roses
To see your lips on the rose buds

Biz ölmedik,
Ben toprak oldum, serpildim dağ, taş
Sen kırmızı, sarı, yeşil, beyaz mor renkli
kırçiçeği
Her rüzgar estiğinde, güzel kokun ile
yasladın omuzuma başın,