'Tanrı'nın kalemi seni benim üzerime yazmış.
En acımasız fahişe bile silemiyor izini.'
Bir Adam.
Kahramanca seviştiğimiz için, ahmakça veda ettik birbirimize.
Yorgunluğun hızını nefesimizle keserken, kalbime bir kulaç attı elin.
Tek gecelik bahtiyarlık, bir hecelik bedbahtlığa dönüştü; aşk adında.
Sahibinden az atılmış imzaları yapıştırdık kılsız tüylerimize.
Yarından sonrasına hükmetmek asrın işi.
Kan kokuyor bardakların dudak yerlerindeki sisli duman.
Bir bir dokuyor ağlarını örümcek suratlı adam, garsona sesleniyorum;
Bir özgürlük ısmarlıyorum kendime, tüm özgürleri içime çekmek için.
'Tanrı'nın matemi seni benim üzerimden ağlatmış,
En amaçsız hüzün bile kesmiyor tırnaklarımı.'
Bir Kadın.
Sıkı sıkıya sarıl yorganın içindeki hayallerinin kadınına,
Terlemeden başla tekerlemelerini söylemeye.
Masallarınla uyuyanı ninnilerinde kırbaçla,
Sadakatsiz bir bardak gibi, çatla canından, dök suyunu yatağa.
Bugünden öncesine üflemek meleklerin pîrliği,
An soluyor kargaların burun deliklerindeki sessizlik.
Tek tek bakıyorsun sayfalara, senli cümleler bulmak adına,
Müjde sevgili; azılı aşklar haber salmış, yalnızlık oluyoruz bundan sonra.
26altı10 | 20:45
Mercey.
Kayıt Tarihi : 19.3.2011 00:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!