Ebed yollarında bir nadan,
Üç şey almış, azık diye heybeye.
Veballeri zavallıya pis şeytan,
Azık diye taşıttırır haybeye!
Hakka, batıl diyenlerin gafı bu,
Meyve diye zakkumları yüklenir.
Böyle kulun mantığına deyin tu!
Zira onlar uyarana diklenir.
Ömür boyu Hakka hasım yaşarlar,
Dostlarını düşmanlardan seçerler.
Hodbinlikle hadlerini aşarlar,
İblis nerde, o canibe göçerler.
Nefse kulluk, onlar için meziyet,
Bu zillete seve, seve düşerler.
İmtihanda sergilerler aczi yet!
En ufacık musibette şaşarlar!
Belaların en büyüğü; dinsizlik!
Onu seçen, gayyalarda boğulur!
Azap olur nadanlara sonsuzluk,
Onlar Hakkın rahmetinden kovulur!
Gel ey nadan azığını doğru seç!
Yazıkları azık diye taşıma!
Gerçek dostun tarafına sende geç!
Deme sonra; “bela geldi başıma! ”
Yaratandır gerçek dostun unutma!
O dostunsa, her şey sana dost olur!
Kalp ve ruhu dalaletle yanıltma!
Onlar Rabbi sevmek ile mest olur.
Sonsuz hayat cennet olsun sana’da!
Geda olsan, orda şahsın bil bunu!
Tövbekârı, Hak kitabı senada!
Bu lütuftur Rahmanından al onu!
Cihat ŞAHİN
11.11.2009-İZMİR
Kayıt Tarihi : 11.11.2009 11:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)