Azığımı Yükledim Şiiri - Nihal Mirdoğan

Belki dalgalarım âh çeker durur
Belki kıyılara durgun vururum
Belki de Aral'da dalga kudurur
Belki kehkeşanda mekân kurarım

Şehriyar'ın demi belki gecedir
Gece hak gözüdür, yer gök necedir?
Simurgtan aldığım yanan hecedir
Hecelerde zamanı Türk'e kurarım

Sonra azığı, gül budağına bağlar
Toyga çorbasıyla Türkistan ağlar
Düşerim yollara kükrer ya dağlar
Altay'lara bakıp biraz dururum

Kim demiş ki çağa mühür vurmadım
Tuna'da afakı güne kurmadım?
Bu nehir Türk'ündür ki, adım adım
Öze bağdaş kurup da otururum

Dillerde türküler, kalemde şiir
Orhun'da Seyhun'da su içer şair
Ahmet Yesevi'nin aşkına dair
Sırlar âlemine servet sararım

Bu servet türaptır Yunus Emre'yle
O sırları bildim cümle zümreyle
Nevruz toylarına düşen cemreyle
Bahar açmış ana yurda varırım

Birlik,ana yurttur diyen bu şânım
Anadolu'dur hep ebedi hânım
Yağılar sarmışsa kaftanlı yanım
Ata Dede Korkut dille sorarım
..."Hey oğul sen sen ol"seni ararım
... El sözüyle çıkma,yolda yorarım