Gurbet bütün özlemleri içime boğdu,
Günleri saydım akşamlar geç oldu,
Bekledim umutlarımı biriktirerek,
Bir güneşi bekledim, o gün doğdu.
Sevinçliydim, gönlüm birden hüzünle doldu,
Biriken bütün umutlarım kayboldu.
Kaçayım dedim, kaçayım daha uzaklara,
Gözümde büyüyen kısacık yoldu.
Gurbet bekliyordu dört gözle beni,
Göremedim, göremedim ki sevdiğimi,
Nasıl yola koyulayım ki nasıl?
Özlemlerim bitti, güneşim soldu.
Parlayan güneş soluktu artık,
Gözlerim çok puslu ne yazık,
Kaderime küstüm, ağlayamıyorum da.
Bazen akıyor gözyaşlarım, ama AZICIK.
(23 Şubat 1973)
Kayıt Tarihi : 7.10.2006 23:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Göremedim, göremedim ki sevdiğimi,
Nasıl yola koyulayım ki nasıl?
Özlemlerim bitti, güneşim soldu.
kaleminizden dökülen bu gurbet kadar hüzünlü şiirinizi candan kutlarım,duygular şaha kalkmış
tebrikler
Gözlerim çok puslu ne yazık,
Kaderime küstüm, ağlayamıyorum da.
Bazen akıyor gözyaşlarım, ama AZICIK.
harikasınız ustam harika...
AĞLAYAMIYORUM DA
SAYGILAR
Haşim Kalender.
TÜM YORUMLAR (4)