Azıcık Mutluluk Şiiri - Emin Çelimli

Hep meçhulleri yaşadım
Acıyla kederle geçen yıllarımda
Ne nevbaharın yeşilini
Ne sonbaharın hüznünü
Ne de kışın gizemini yaşayabildim,
Yaşayamadım, ya da farkına varamadım.
Hep buruk, buruk kaldı gönlüm
Acıları içimde yaşadım gülse de yüzüm.
Alıştım her acıya, çekilmez çileye
Yaradan’ın gücüyle aştım her şeyi gülüm.
Yitirmedim umudumu, hiç kırılmadı hevesim,
Mutluluğu bekledim, sonbahar olsa da mevsim.
Aşacaktım bütün meçhulleri
Benimde olacaktı bir sevenim
Canımdan çok sevebileceğim bir sevdiğim.
Onunla koşacağım kırlarda çayırlarda
El ele kumsallarda yürüyeceğim
Güneşin batışını izleyeceğim
Akşamın kızıllığını yaşayacağım.
Çiğ yağacaktı üstüme nemli nemli
Üşüyecektim, sarılıp ısınacaktım.
Gecenin ilerleyen saatlerinde
Baş başa bir çift gözle
Yıldızları seyredeceğim.
Umutlarıyla yaşadım bugüne dek.
Eylül, Eylül en sevdiğim mevsim
Bütün öfkelerin dindiği mevsim
Doğa yorulmuş, sakinleşmiş
İşini bitirmenin rahatlığıyla
Sanki kışı beklemekte uykuya dalmak için.
İlkbahar, Yaz derken çok yorulmuş
Tıpkı tıpkı benim gibi,
Hem gönlü, hem de bedeni yorgun,
Öyle olmasına rağmen
Aşkların en güzeli yaşanır bu mevsim,
Umutla beklediğim mutluluk, aşk
Bu mevsim uğrayacaktı Bana.
Bunu biliyordum
Ben yeni yeni Eylüle giriyordum,
Artık zamanı geldiğini hissediyordum.
İçime doğdun, ayak seslerini duyuyordum
Ve beklediğim gibi Sen geldin usulca girdin içime,
O anda zamanı durdurmak
Demir parmaklıklar arkasına hapsetmek
Saatin akrebini yelkovanını bağlamak istedim.
Zamanla yarışmak istemiyordum
Doyasıya yaşamak istiyordum
Geç gelen mutluluğu
Çünkü beklediğim gelmişti,
Umutlarım yeşermiş filizlenmişti
Açmıştı içimdeki kurumaya yüz tutmuş güller
Sevmiştim seni delicesine,
Susuzluğumu giderircesine
Güzel gözlerine, sırma saçlarına
İnce beline, teninin beyazına
Saf, tertemiz kalbine
Kelimelere sığmayan sevgine
Kleopatra güzelliğine
Kavuşmuştum bir kere hayallerime, Sana
Burcu burcu esen seher yelinde
Güneşin doğuşunu bekleyecek
Üşüyen tenimi ısıtacak, sevgilim gelmişti bu mevsim
İşte bu yüzden, bu yüzden seviyorum Eylül’ü
Eylül, eylül bir başkadır bu mevsim
En güzel aşk mevsimi
Bende bu mevsimde sevdim seni
Deniz kıyısında kumsalda oturdum
Yokluğunda martılara anlattım sevgimi
Dalgalardan seni istedim
Üşüdüm, gri bulutları yorgan yaptım
Lakin yine üşüyordum ben
Senin yokluğunda
Yakamozları gelinlik yaptım sana giydirdim
Simleri yıldızlar gibiydi ışıl ışıl
Ah ah sevgilim seni çok seviyorum
Biliyorum ki geç kaldım
Hiçbir şeyi tam yaşamadım ki ben
Seni de buruk yaşayacağım, bir kanadı kırık martı gibi
Kanatlanıp uçamayacağım
O özgürlüğü seviyor ben se seni
Hep böyle geçti ömrüm, yarı yıkık, yarı bezgin
Azıcık mutluluk istedim hepsi bu
Çok şey mi istemişim
Seni bari tam yaşasaydım
Kahrolmazdım inan, kahrolmazdım
Boş ver takma kafana, ben alışığım azıcıklara
Zaten eylül de azıcık, biraz sonra kış gelecek
Ömrüm de başladığı gibi bitecek acıyla kederle kahırla
Ve de
Azıcık mutlulukla, azıcık mutlulukla.