Azerya III Şiiri - Zeynep Beşen

Ah Azerya !
Sen anasindan daha yeni dogan
Bir uveyiksin kucağıma
Daha, kanı üzerimde kurumayan
Durmadan doğan
Doğan durmadan
Gözlerin azerya yakar içimi
Yakubu yakan ateşler ne ki
Okyanusunda damla..
Bu yangınlara ben susadim
Ictim susadim sana
Bir ah etmeyişim bundan!
Bana böyle canımı alacakmış gibi bakan kim deme!
Sana bu canımı
Canina Dikim dikim diken ben değilim !
Ben degilim azerya..
Anla !
Aşk derler buna,
Sende bilirsin .
Sahi bilirmisin?
Azerya ben ölü bir düşüm
Sende yeniden toparlanan..
Bakma bana öyle
Daha fazla tutamaya bilirim beni bende
Sana koşar gelirim
Koşar sana gelir bilirim..
Öyle guzel bakma diyorum sana ..
Yüreğim iki kor arasında ha bire yanıyor
Ne lezzetli bir ateşsin sen
Kendinden bi haber ..
Azerya
nasıl edeyim
nerelere gideyim
Hangi cehennemleri yurt edineyim
Sen söyle ..
Senin yanın yören kalbin kalbimde atmadikça..
Sevmek azerya sevmek !
başlı başına bir yikimmiş
Insani yeniden doğuran..
Sevdim seni
Bu yeniden doğuşlarim bundan..