Daha önceleri yalnızca ismini duyardık.
Sovyetler Birliğinin bir cumhuriyetiydi yalnızca…
Bazen radyolarından o güzel şivelerini dinlediğimiz de olurdu…
Sovyetler Birliği dağıldı, Azerbaycan Cumhuriyeti kuruldu.
Sanal dünya çok sayıda Azeri’yi tanımamıza neden oldu.
Hepsi candan insanlar… Hepsi katıksız Türk…
Yüz yüze görüşmesek de telefonla görüştük, resimlerini gördük…
Derken TV programlarından da tanıdık Azeri Kardeşlerimizi…
Öyle bir duygu uyandı ki içimde, anlatması zor…
Azeri kadınları bacım olsun,
Kızları da kızım…
Hepsi öylesine güzel ki…
Bazen sorarım kendi kendime;
“Acaba Azerbaycan’da çirkin insan da bulunur mu? ” diye…
Nedendir olasılık tanımaz gönlüm…
Ama bir de yüz güzelliği dışında neler hissedilir…
Gözlerine bakınca sevgi ve şefkat görürüm hep…
İyilik akar yüzlerinden…
Ve yine sorarım kendi kendime…
“Acaba Azerbaycan’da da kavga, dövüş, terör v.s. olur mu?
Hırsızlık, kapkaç, cinayet olur mu? ”
Nedendir bilemiyorum…
Bu olasılıklar gelmiyor aklıma…
Sizleri tanımakla çok mutluyum…
Yalnız ben mi?
Türk halkı çok mutlu sizlerle komşu olmaktan
Dünya iyisi insanlar…
Canlarımız
Kardeşlerimiz…
(07.01.2012)
Kadir TozluKayıt Tarihi : 7.1.2012 21:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gerçek duygularımdır...
TÜM YORUMLAR (7)