Azerbaycanlı Celil Kardeşimize

Doksan altı doğumlu Azerbaycan Bakü’den,
İmam Hatip çıkışlı her şeyiyle o bizden…

Kafede çalışıyor, on iki saat kadar,
Sorumluluğu ile bütün işlere bakar…

Uğradığımız zaman geç bir yere otur, der,
Bilgisayarı açar, kalkınca da düzenler…

Çay istersen getirir, istemezsen getirmez,
Daima hoşgörülü hiç kimseyi de üzmez…

Ailesinden uzak Konya’da yaşamakta,
İçerisinde ilham bol bol şiir yazmakta…

Davranışları örnek her hâli eğitimli,
Bizden daha sakin üstelik de bilinçli…

Dilinden Kur’an düşmez aydınlandıkça okur,
Hakikatte ilerler, yolu Rab’bin yoludur…

İnancında samimi sözlerinde tutarlı,
Vicdanlı, merhametli, insanlığa sevdalı…

“-Hocam şiir yaz! ” dedi. Dedik, biz anlamayız,
Antoloji Com’da var dedi, biz hoşlanmışız…

Dedim, yazayım ama fazladır yanlışımız,
Hiç yazmasam olur mu çoktur uğraşımız? ”

“-Beğenir misin bilmem biz, şiir karalarız,
Konu tasarlar isek ölçer ve sıralarız…”

“-Sen yine de yaz! ” dedi tamam, dedik yazarız,
Önce ölçü buluruz kafiye de katarız…

Bizde bahane çoktur, bir ipucu yetecek,
Şiirlerim didaktik, yazarken öğretecek…

Bir gün de süre verdi onu bekletmemeli,
Celil, muhterem insan söz yerine gelmeli…

Kızma sakın lafıma şiirin yazılacak,
İlham böyle gelecek, konu oluşturacak…

Uzaktan bir bakındım, namazlı ve abdestli,
Celil’im şahsiyetli, şerefli, faziletli…

Bunlar da anlatılmaz o, övünmeyi sevmez,
Dedi, şahsımı övme bunlar bize gerekmez…

Fakat bir konu lazım hakkında bilgimiz yok,
Celil, fazla konuşmaz elde materyal de yok…

Patron nasihat verse konumuz oluşacak,
Allahverdi abimiz oldukça da yumuşak…

Mütevazı bir insan, dini bütün şahsiyet,
Ortada bir konu yok bu bize eziyet…

Seyfi’yle dalaşsalar bu da işime gelmez,
Bilal dersen yenidir, Celil’i asla üzmez…

Ali ise gelmedi, şahsına dükkân açmış,
Gideceğim, diyordu bu işten de sıkılmış…

Ahmet’se daha çocuk görünürlerde pek yok,
Çıktı mı bilmiyorum, zaten geldiği de yok…

Derken bir söz açıldı, hakikatten konuştuk,
Dualardan bahsettik biraz boşluk doldurduk…

Şahsıma dua verdi okumamı istedi,
Bol bol okumalısın, yatmadan önce, dedi…

Bir dosya kâğıdıydı yazmış bir kalem ile
Büyük emek harcamış, içindeki ezberle…

Al ve ezberle, dedi verdiği şey duadır,
Sigara iç, demiyor zaten buna karşıdır…

“Allahümme bismike, emûtü ve ahyâ.”
Rab’be dua olunca, başladım okumaya…

“Senin isminle ölür isminle dirilirim”
Uyku ölüm gibidir, dedim ve ezberledim…

Evvelden çok duymuştum biz, Rab’be inanırız,
Yer ve gök dua ile yoksa yaşayamayız…

Üç beş dua daha var, şimdi anlatmayayım,
Abdest ile ilgili okur ve çalışırım…

Bilirim dememeli kibir bize yakışmaz,
Alıp ilgilenmeli, Hakk’a karşı çıkılmaz…

Manaları gerekli önce yaşamalıyız,
İmanı tazeleyip, Rable barışmalıyız…

Dua Rab’den istektir eylemsiz gerçekleşmez,
Eylemse çalışmaktır, zorlamak da gerekmez…

Sen çalışma ya da yat Rab’binden para bekle!
Mesele bu olunca, yürümez iş ümitle…

Tevhit yaşanmalı ki dua içinden geçer,
Kul Rab’be yaklaşınca, kaldırılır engeller…

Biz, Rab’bimizi birledik Hakk’a niyetlendik,
Yanlışlıklarım var ki henüz düzeltemedik…

Sır Rab’bi anlamada, Kur’an’ı yaşamada,
Vicdanı dinlemede, kul hakkına uymada…

İbadet de gerekir bu Rab’den istenilen,
Toplumu düzenleyen, bedeni temizleyen…

Artık kesmem gerekir şiir çok uzamasın,
Rab’bim seni korusun, Kur’an’dan ayırmasın…

(2014)