Azerbaycan Şiiri - Mahmut Kızıloğlu

Bir millet iki devlet, bayrak göklerde gökler selamet,
Tam ortada ağlıyor Karabağ, üstünde tepiniyor büyük zillet.

Gözler ufukta eller tetikte, yaklaşıyor özgürlük,
Az daha sabır ey oğuz diyarı, doğuyor aydınlık.

Şimdi diriliş zamanı, kükredi AZERBAYCAN,
Kim tutar aslanımı? Düşman kaçıyor yan yan.

Nefsi müdafaadır bu, bütün mazlumların umudu bu savaş,
Tüm dünya kör olsa ne yazar? Hak yerini buluyor yavaş yavaş

Hazar ayaklandı, deli gibi çırpınıyor karadeniz,
Ağdam, kubatlı, Cebrail, fuzuli yüreğimiz.

Nahçıvan vuslata eriyor, esareti bitiyor Hocali’nin, Karabağ’ın
Sevinç çığlıkları yankılanıyor gökyüzünde, kundakta şehit balaların.

Düşmanın namertliği Gence’de vursa da beni sırtımdan,
Geri durma sakın Nahçıvan’a kadar, yürü AZERBAYCAN…

Gözümüz kulağımız cephede, göğsümüz kabarıyor,
Sen vurdukça AZERBAYCAN, acımız diniyor...