Azerbaycan menim cennet yuvamdır,
Azerbaycan ağ bircekli anamdır.
Gülüşüne, şenliyine inan ki,
Nefesine hasretem ne zamandır!
Azerbaycan menim doğma vetenim,
Adım, sanım, mə nim varım, dövletim.
Tarixlerde öz qanıyla iz qoyan,
Ucalığım, yenilmezlik, şöhretim.
Azerbaycan şerqin gören gözüdür,
Müqə ddə sdir, dilin şirin sözüdür.
Ömrüm boyu qorumağa borcluyam,
Ocağımın ateşidir, közüdür!
Ana yurdum, senden ayrı düşmüşem,
Sanki kövrek bir uşağa dönmüşem.
Çöreyinin, torpağının etrine,
Hasret qalıb zeif çöpe dönmüşem.
Doğma üzler, doğma sesler yerine,
Yad, yabançı sesler dolur beynime.
Şefeqem men, AND içirem Veteni,
Deyişmerem cah-calalın xeyrine!
(Almaniya, Juli-1999)
Şafak AzeriKayıt Tarihi : 18.3.2011 17:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (5)