gün gitti gider hemen
rampaya sardı yolum
ay mı doğar yerinden
karardı sağım solum
azemim geçti mi gizemim
tükendi mi erkenden
tükendi demim
erkenden çöktü acı
sıcaktan koydun tacı
dağladı suna bacı
genç yaşı yordu ölüm
azemim geçti mi gizemim
sakındı mı seni ten
dokundu emmim
denizliden kalkışa
antalyadan sıkışa
hak ettiğin alkışa
yakıştı sana gülüm
azemim geçti mi gizemim
yakındı mı kim senden
tıkandı nemim
ozan efem severdi
ağlar dizin döverdi
acılarda kim verdi
gözyaşlarında gölüm
azemim geçti mi gizemim
bakındı mı terk eden
takındı gamım
101010çameli Gülce-Buluşma
Ozan EfeKayıt Tarihi : 20.10.2010 00:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
*Antalya'da sevilen bir ilkokul öğretmeniydi hıçkırığıma neden çokça seveni varmış uğurlamaya gelen arkadaşları öğrencileri yakınları yalnız bırakmadınız sağ olun.Işık içinde kal Azem öğretmenim.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!