Azelya Şiiri - Hikmet Nazlı

O gün koptuk ya Azelya
Kahkaha çiçeklerinin şahitliğinde birbirimizden.
Düşündüm senden ayrılmanın getirisini,
Götürüsünü upuzun saatlerde.
Farkında mıydın bilmem
Bağlıydık sımsıkı kuşkusuz
Sarmaş dolaştık melek otları toplarken sevgi bahçelerinden
Azelya, koptuk ya; düşündüm durdum.
Durdum, düşündüm Azelya.

Son defa uzanıp arasına frezyaların
Teşekkür etmek isterdim varlığına
Yağmur kuşları havalanırken usul usul karşımdan
Frezya çiçeği iliştirilmiş bir kadeh kaldırarak sağlığına.
Doğdun iyi ki ömrüme bir ibret güneşi gibi derdim.
Deneyim kazandım ışıklarından şimdi.
Bir gardenya değil yüreğim;
Aydınlığını kaldırmaya güç yetmez.
Bilirsin ya Azelya,
Güneşte gardenya suyu çok sevmez.
Islanmak aşkınla yazgı gereği.
Mevsim çiçeklerinin şahitliğinde koptuk düpedüz.
Kırmızı kalanşolar seyrederken,
Erketeye yatmışken civan perçemler;
Dizginledin bendeki bu gem vurulmaz yüreği.

Gölgede antoryum, duldada çalba,
Kadife çiçeği; gâvur gülleri,
Ve çan çiçekleri hayretle izlerken bizi
Bağ koparıyorduk demet demet dizginlenirken
Yaprak yaprak dökülüyorduk birbirimizden yazık
Ayrılıyorduk alenen Azelya
Ellerimiz kopuyorken bile birdi gölgemiz, gördüm.
Diriydi toprağımız, verimliydi taptaze
Suyumuz yeterliydi içmeye
Kanmak istemedik kandırıldık da.

O gün koptuk gittik ya
İşte o gün Azelya
Arıların lilyum çiçeklerine akın ettiği gün,
Siklamenlerin nasihat uğruna kokularını tükettiği gün hani
Kırılıp koptuk ya birbirimizden.
Erguvan ağaçlarının gölgesindeydik oysa
Şakayıklar ağlıyordu görmedin
Bakmadın petunyaların bile umutlarını yitirişine.
Alkış tutuyorlardı gündöndüler;
İroni yaparak, ağlayarak üstelik
Alkış tutuyorlardı topyekün
Mevsimimiz yaşanmamışken daha
Görmeden kına çiçeklerinin açılışını
Bu aşkı kurutup bitirişine.

12.01.2024