Azatlık kuş gibiyim sevgili
Sen beni azat ettin etmesine de
Kanadı var uçar sanıyorsun kendince
Ben maviyi de bilmiyorum artık
Özgürlüğü de.
Ben , bir seni bilirim,
Bir yemlediğin elini,sesini...
Hem ben uçmasını unuttum ki...
Özgürlüğe değil ,ölüme salıyorsun beni...
Kandırma kendini...
İki dönüp gelip omzuna konmaya çalışmam,
Hep ondan...
Gelmeyeyim diye ceketini savurmuyor musun,
Nasıl gücüme gidiyor.
Güya engin maviliğe özgür bıraktın.
Bir kere kafese giren kuşun
Özgürlüğü kafesidir bilmiyor musun...?
Gönül kafesimden git diyorsun...
Öleyim mi istiyorsun ?
04.01.2018 /Denizli
Kayıt Tarihi : 4.1.2019 00:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yüreğinize, kaleminize sağlık...
Teşekkür ederim,Sevgiler...
Teşekkür ederim.
TÜM YORUMLAR (2)