Yüreğimi yalnız sen bilirsin
En gizli tapınaklarıma ulaştı hayalin
Aykırı rüzgârlarıma karıştı nefesin
Ipıssız yalnızlıklarda,
Göğsümü kandırıyorum sanki
Senden arta kalan zamanlarda sarılırım şiire
Dizellerin arasında dokunurum ellerine
Yalnız bir aydınlık korkutur beni
En çok bir yağmurdan kaçar gözlerim
Sana gelmelerime ilişir gece
Sancısında değilim zamanın… Saatler uykusuz sadece
Susmuyor sessizlik
Kulaklarımda kirli bir gürültü
Gözlerimde sıçrama gölgeler
Suskunluğumda hıçkırığın tonları
Soluğumda patlayan korkular
Hiçbir sır kalmadı benliğimde
Yalın ayak mevsimlerde kırağı vurdu adımlarımı
Can bozumu bir sükûnet çivili yüreğimde
Ölüm nedir ki
Her damarımda bir diken saklı
Acısında kaldım gecenin
Saatler acımasızca vurur tepeme
Hangi yana dönsem karanlık
Duvarlar tırnaklarımın arasında
Avuçlarım kanar
Çoğalarak tükenir karanlık
Susmadı tüm gece sensizlik
Sabah alacalarına irin vurur
Kof bir tebessüme maskelenir yara
Göz sarnıçları tutuklu
Yalnızlık kalabalıklaşır… Sessizlik susar
Ve tükenir gece
Uykusuz bir isim tek kalır sabaha
İsimsiz bir çocuk doğurur şiir
Adı sanı olmayan bir duyguda,
Azat olur karanlık
Haziran 09
Orhan AteşKayıt Tarihi : 29.6.2009 17:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
öl/e/siye bir şiir işte...
kaleminiz varola
TÜM YORUMLAR (12)