aşk
beden
ruh
beyin
şehvetli geceden güne soyunur
vakit tam da şafak zamanı
tanırım erkencileri
yüzleri yok
sesleri
kokuları yok
adsız bir telâş içinde dörtnala
doğuşa koşarlar
akşamdan şafaktadır akrep
sarmalanır aşk tomurcukları
yabanıl bir nebata dönüşüp
kaderle oynaşmaya başlarlar
geceden çalınan anlar
zamanı bekleyen ufka salınır
ceviz kabuğunda ninni damıtılır güneşe
dünyevî ahenktir artık aranan
yorgun, istekli sundurmasında sessizliğin
derin bir düşünceye dalarlar
bilirim erkencileri
ıssızda şahlanırlar suspus
ışığı erken yakalar onlar
hasret kalınır sıradan bir yankıya
kırbacıdır karanlığın
hayattan yağmalanmış vardiyalar
güne uzanan zeytin dalında
gece erkek
sabah kızan,
gece kadın
sabah bir gül goncadan
aşkın büyülü fısıltısında
aşk gibi
yaraya tuz basarlar
ışık süzülür
sığlaşır yalnızlık
acıda sağalır acı
bilirim erkencidir
geç kalışların
peşinde koşanlar
ferman şafağın
yürek bir azat kuşu o saatte...
(1 Haziran 2003)
Naime ErlaçinKayıt Tarihi : 1.6.2003 21:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
'Yalnızdır herkes,bu yüzdendir herkesin kalabalıklara karışma telaşı,ama kalabalıklara karıştıkça artar yalnızlık.Yalnızlığa tek çare AŞKtır,zaten aşk ta,iki kişinin yalnızlıklarını birbirine açtığı 'çift kişilik yalnızlıktır' diyordu o güzel sesiyle Altan Erkekli akşam izlediğim oyunda...Neden şiirinizi okuyunca bu sözcükler döküldü parmaklarımın ucundan???
sığlaşır yalnızlık
yara sağalır çıkmasa da ses
ben duyarım, bilirim erkencidir onlar
geç kalışlar peşinde koşanlar… '
Sevgili naime, nasil duyarsin onlari? Icinden biri oldun mu canim? Ne desem?! Kimdir onlar?
Dizelerim beni kendi deryalarima götürdü. Sag ol.
TÜM YORUMLAR (6)