Söyle sabahları kanlı gözyaşlarıma
Ağlamasınlar, akmasınlar yüreğime
Geceler boyu karanlıklarda sızlanmasınlar
Ağlamasınlar, akmasınlar yüreğime
Baksana sabah olmakta yine, gün doğuyor
Hasret kaldı yüreğim bakışlarına
Bir ağacın yaprakları, rüzgarda nasıl titriyorsa
dalından koparcasına
Öyle bağlandım dalım olan sana
Gecenin acıması yok ne yastığa ne yorgana
Üç çift demir var karşımda hasreti kendine bağlayan
Kapınızın önüne tükürdü bir genç
Sizden miydi? Bilmiyorum güzel kız
İçin için yanarak geçiyordu.
Biraz sinirli, biraz uysaldı yüzü
Ne olduğunu anlamadan yürüyordu.
Aksıyordu biraz sağ bacağı, birazda yüreği
Soluklanayım biraz nefesinde
Daha şimdi geldim yoldan
Başka bir şey istemem
Ne bir hasret ne bir sevda
Yalnız nefesini isterim ensemde
Yollar dolambaçlıydı, hem de çok
Beni ilk gördüğün zaman ki elbiselerimi giydim
Gökyüzü gibi...Gözlerin gibi bir elbise
Sonra bulutları çektim üstüme, tenin gibi
Tenin gibi beyaz
Soluksuz bir bakıştı bakışmalarımız
Sen susuyor gözlerin konuşuyordu,
Bir gülün dikenleri gibiydik sevgilim
sen battıkça ben yanardım
Yüreğimden akan gözyaşlarıydı damlayan yaralarıma
Sen benim kanayan yaralarımdın sevgilim
Bahar gelince iyileşirdi sensizliğim
Oysa kaç bahar gelip geçmişti de
Yasaklısın sen bana ömrüm
İçinde taşıdığın hüzün taştı
Boğuluyorsun yalnızlığınla
Biliyorum.
Vazgeçtim dünyadan
Vazgeçtim gözlerinden
Beni biri vurdu rüyamda alnımdan iki kere, üst üste
Tabancamı çekmeye fırsat vermedi kahpece vurdu anlımdan
İki kere üst üste.
Mavi bir geceydi gözlerinden akan, sonra örtüsünü örtüp
Kayboldu aralıktan, göremedim
Görmedim.
Bir nefeslik hasret gibi
yüreğimde
ah dumanları
Gecenin ayazında
buğulanır
esrarlı
Uyandım uykudan uzattım ayaklarımı güneşe
Birden kavruldu güneşte parmaklarım,
Sonra bir kız çığlığı duydum,doğruldum hemen
baktım pencereden usulca
Yapraklar yanıyordu penceremde.
Yavaşça dokundum, yandı usulca parmaklarım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!