Azat Et Öyle Git Şiiri - Sevgi Sönmez

Seni gördüğüm ilk anda anladım
anlaşılamazlığını
füturlu bakışlarını gözlerime diktiğinde
daha o dakikada yordun beni
ağır ağır yanımdan geçip gittiğinde
şimdi ne diye ardına bel bağlıyayım
isteme
beni varlığına ortak etme

Seni tanıdığım ilk anda anladım
güvenilmezliğini
hoşçakal bile demeden çekip gittiğinde
o zaman da özledim seni
koşar adım beni terkettiğinde
oysa hoşça karşılamıştım seni
şimdi ne diye dönüşüne umut edeyim
dönme
beni varlığına ortak etme

Seni gördüğüm ilk anda anladım
aldatıcılığını
köşe başından bir gölgeyle geçtiğinde
işte orda anladım gölge sandığım teni
bedenimi diri diri gömdüğünde
şimdi ne diye bitti diyorsun
deme
beni yokluğuna ortak etme

gayri dayanamam ben bu acıya
beni azat et öyle git

07.06.2010, İstanbul