Azat Elem Şiirleri - Şair Azat Elem

Üşüyorum parmaklarım donmuş gibi,
Gözlerim gecenin bitmeyen sessizliğine bakıyor
İçimde bir ürperti kulağımda bir uğultu yürüyorum…
Yol uzun gece karanlık
Yolun iki tarafında asker gibi sıralanmış ağaçlar,
Haykırırcasına zikrediyor Rabbimi

Ruhumu saran koyu bir yalnızlık
Gözlerime inen kırmızı bir per
Kulağıma söylenen bir suskunluk var
Sen gideli...
Boş bir mehtap
Anlamsız bir gün batımı

Sevmek sessizliği peşinde getirse de,
Ah! Seni sevmek yıldızları elin de tutmak gibi.

Sen güneş olsan da benim için,
Ah! Seni sevmek o güneşte yanmak gibi.