Azat Ediyorum Şiiri - Adem Efiloğlu

Eski bir hikâyeden süzülür bu şiir, tarihin tanıklık ettiği,
Gönül hücrelerimize satır satır ilişen.
Bir ucu Kays’ın ilmiğinden geçer Leyla suretinde.
Bir ucu İbrahim’in bıçağıdır Mina’da,
İsmail’in boğazında.
Ve bir ucu,
Âdem’in kaburgası kadar yakındır Havva’ya…
/
Her hikâyenin kahramanına selam olsun,
Kendi hikâyemden yazıyorum sizlere.
Bir yıldıza tutulmuş kalbimin kâinatından,
Ruhuma, irislerime ve hatta
İliklerime kadar işleyen hikâyemden.
Zühre’mi dersiniz adına varsın olsun.
Ne önemi varsa bir ad koymanın kaybolmuşluğa,
Yıldızımı kaybettim şimdi onu arıyorum…
/
Karışmıştır geceyle gündüzüm,
Elimde parçalanmıştır yıldıznamem, haritam.
Dizlerimin üstünde sürüne sürüne,
Acımı kusmaktayım.
Açım, susuzum, uykusuzum,
Nereye dönsem bir Yusuf kuyusundan geçmekteyim.
Nasır tutan ayaklarım sürükler seraplara,
Bir derviş edasında
Acıyı sineye çekmekteyim…
/
Eğer şiire yazdıysam sevdayı,
Şiir dediğimiz tutkuysa,
İçimizin isyanıysa,
Bir içim suysa,
Umutsa yarına dair, şairin katığıysa işte…
Üç kesik feryat gönderiyorum bulutlanan gökyüzüne,
Üç kesik feryat kaybettiğim yıldızıma,
Ömrüm kadar uzun bir korkudur bu tamı tamına…
/
“Bu hikâye de gözlerimde bulutlar kara ve dolu
Ve ay güneşe küsmüş, güneş karanlıklarla dolu”…
/
Sen bir yıldızdın, üç kelime tek heceydin,
Bazen ellerimden kayıp giden tutamadığım,
Ve bazen tutmuş olsam da tutunamadığım…
Beni bir duysan,
Şiirleri sıraladığım Yeditepe zindanlarının kuytusudur,
Sana hayallerimin yangınını bıraktığım,
Yorgun ayak izlerimde,
Geceye yalınayak meydan okuduğum,
Ve sadece kendimin duyduğu…
/
Sabrı katık etmedim desem yalan ömrüme,
Ömür ki yaşadım mı diye sorduğum kendi kendime…
Şimdilerde içimden geçenleri yakıyorum
İmzamı attığım seccademde derviş sükût’u
Bin yıllık tarihin yasını tutmaktayım
Küçülmüş dünyamda artarken kalp ağrılarım
Bulana kadar yıldızlarımı inzivaya çekiliyorum…
/
Kabil’in taşına sorgusuzca uzatırken başımı,
Habil’im devri saltanatı tek kalemde silen,
Bir Şebnem, bir Leyla, ya da bir Sidre hatırına…
Anne rahminde umudu yenilenen ceninim,
Yepyeni yıldızları bulup işlediğim gök haritama,
Şimdi sorgusuzca umuduna tutunuyorum,
Ve sakın unuttum sanmayın,
Kaybettiğim yıldızlarım,
Sizi de azat ediyorum…
/
Adem Efiloğlu